دانلود آهنگ علیرضا قربانی در زلف تو آویزم

ﺑﻴﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻮداﻳﺖ دﻳﻮاﻧﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺎ را

در ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺎﻣﻰ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺎ را

ﺑﻬﺮ ﺗﻮ ز ﻋﻘﻞ و دﻳﻦ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺷﺪم آری

ﺗﺮﺳﻢ ﻛﻪ ﻏﻤﺖ از ﺟﺎن ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺎ را

در ﻫﺠﺮ ﭼﻨﺎن ﮔﺸﺘﻢ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﻛﻪ ﮔﺮ ﺧﻮاﻫﺪ

زﻟﻔﺖ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻳﮏ ﻣﻮ در ﺷﺎﻧﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺎ را

زان ﺳﻠﺴﻠﻪ ﮔﻴﺴﻮ ﻣﻨﺸﻮر ﻧﺠﺎﺗﻢ ده

زان ﭘﻴﺶ ﻛﻪ زﻧﺠﻴﺮت دﻳﻮاﻧﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺎ را

ﺑﻴﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻮداﻳﺖ دﻳﻮاﻧﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺎ را

در ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺎﻣﻰ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺎ را

ﻣﻦ ﻣﻰ زده دوﺷﻢ ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺧﻴﺎل ﺗﻮ

اﻣﺮوز ﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﺎﻏﺮ ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺎ را

ﭼﻮن ﺷﻤع ﺑﺘﺎن ﮔﺸﺘﻰ ﭘﻴﺶ آی ﻛﻪ ﺗﺎ ﺧﺴﺮو

ﺑﺮ آﺗﺶ روی ﺗﻮ ﭘﺮواﻧﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺎ را

ﺑﻴﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻮداﻳﺖ دﻳﻮاﻧﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺎ را

در ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺎﻣﻰ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺎ را

ﺑﻬﺮ ﺗﻮ ز ﻋﻘﻞ و دﻳﻦ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺷﺪم آری

ﺗﺮﺳﻢ ﻛﻪ ﻏﻤﺖ از ﺟﺎن ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺎ را